14 marca 2025 roku  Nadleśnictwo Szprotawa oficjalnie rozpoczyna  akcję bezpośrednią w ochrony przeciwpożarowej lasu. Z nadejściem okresu zwiększonego zagrożenia pożarowego w lasach, wprowadzane są wzmocnione działania prewencyjne oraz systematyczny monitoring lasów.

System ochrony przeciwpożarowej w Nadleśnictwie Szprotawa

System ochrony przeciwpożarowej w nadleśnictwie stanowią elementy, które wspólnie dbają o bezpieczeństwo terenów leśnych:

• Wieże obserwacyjne (dostrzegalnie ppoż.) – rozlokowane w strategicznych punktach, pozwalające na szybkie wykrycie dymu i ognia.
• Punkt alarmowo-dyspozycyjny (PAD) – centrum, na terenie nadleśnictwa  koordynujące działania związane z gaszeniem pożarów, a także odpowiedzialne
  za kontakt z jednostkami straży pożarnej i innymi służbami ratowniczymi.
• Patrole leśne – organizowane w sezonie letnim, regularne patrole leśne, które monitorują sytuację i podejmują natychmiastowe działania w przypadku zagrożenia.
• Pasy przeciwpożarowe – pasy gruntu przyległe do granicy pasa drogowego, linii kolejowej lub obiektów mogących stanowić zagrożenie pożarowe dla lasu pomagające ograniczyć rozprzestrzenianie się ognia.

Badanie wilgotności ścioły

Wilgotność ścioły to kluczowy parametr określający zagrożenie pożarowe. Pomiary wykonywane są codziennie w określonych punktach pomiarowych. Procedura obejmuje pobranie próbek ścioły, ich ważenie, suszenie oraz ponowne ważenie w celu określenia zawartości wilgoci. Wyniki te są podstawą do określania stopnia zagrożenia pożarowego.

Stopnie zagrożenia pożarowego

W Polsce stosuje się czterostopniową skalę zagrożenia pożarowego:

1. Stopień 0 (brak zagrożenia) – wilgotność ścioły jest wysoka, a ryzyko powstania pożaru minimalne.
2. Stopień 1 (niskie zagrożenie) – wilgotność jest w normie, ale warunki mogą sprzyjać powstawaniu pożarów.
3. Stopień 2 (umiarkowane zagrożenie) – wilgotność zaczyna spadać, a ryzyko pożaru rośnie.
4. Stopień 3 (wysokie zagrożenie) – wilgotność jest bardzo niska, a warunki
   są ekstremalnie sprzyjające powstawaniu i rozprzestrzenianiu się ognia.

Pożary lasów i ich konsekwencje

Pożary lasów są jednym z najpoważniejszych zagrożeń dla ekosystemów leśnych.
Mogą one powstać m. in. na skutek:

• Działalności człowieka – nieumyślne podpalenia, niedopałki papierosów, grillowanie w niedozwolonych miejscach, wypalanie traw.
• Zjawisk naturalnych – uderzenia piorunów, długotrwała susza, silne wiatry sprzyjające rozprzestrzenianiu się ognia.

Pożary lasów mają katastrofalny wpływ na środowisko, gospodarkę oraz ludność.
Do najpoważniejszych skutków należą:

1. Zniszczenie ekosystemu

Pożary niszczą drzewa, krzewy, rośliny i mikroorganizmy glebowe. Prowadzi to do zaburzenia naturalnej równowagi, a w skrajnych przypadkach może skutkować pustynnieniem obszarów leśnych.

2. Śmierć zwierząt i utrata siedlisk

Ogień stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zwierząt zamieszkujących lasy. Wiele gatunków nie ma szans na ucieczkę, a te, którym się to uda, tracą swoje naturalne siedliska i źródła pożywienia.

3. Zanieczyszczenie powietrza

Pożary powodują emisję dużych ilości dwutlenku węgla (CO2), tlenku węgla (CO), pyłów
i innych substancji szkodliwych. Dym z pożarów może być niebezpieczny dla ludzi, zwłaszcza osób z problemami oddechowymi.

4. Erozja gleby i degradacja gruntów

Wypalona gleba traci zdolność do magazynowania wody i substancji odżywczych, co prowadzi do jej degradacji. W wyniku erozji woda deszczowa może powodować osuwiska i spłukiwanie warstwy żyznej gleby.

5. Zagrożenie dla ludzi i infrastruktury

Rozległe pożary mogą zagrozić pobliskim miejscowościom, powodując ewakuacje
i zniszczenie budynków, dróg oraz innych elementów infrastruktury.