Wydawca treści Wydawca treści

Zespoły przyrodniczo - krajobrazowe

14.03.2022 | Bartłomiej Wrażeń

Park Słowiański. Fot. Sebastian Zapolski

Wejście do Parku Słowiańskiego .Fot. Jerzy Wilanowski

Zespoły przyrodniczo – krajobrazowe to obszary krajobrazu naturalnego, które wyróżniają się walorami widokowymi lub estetycznymi i z tych względów zostały poddane ochronie.

Właśnie takim wyjątkowym terenem jest Park Słowiański, którego całość zespołu zlokalizowana jest w granicach miasta i gminy Szprotawa i swoim zasięgiem obejmuje 85,74 ha. Powierzchnia terenu w większości porośnięta jest przez grąd o typowej dla tego gatunku strukturze, z wielowiekowymi dąbrowami na czele. Występuje tam również kilkadziesiąt dębów szypułkowych i bezszypułkowych, a kilka z nich uznane jest jako pomniki przyrody.

W skład zespołu wchodzą również wartościowe pod względem przyrodniczym starorzecza, mokradła, bajora i źródliska, które są środowiskiem życia typowych dla takiego środowiska roślin i zwierząt.

Teren wyróżnia się również dzięki olsom bagiennym, które porastają żyzne siedliska o wysokim poziomie wody stojącej. Z cennych zwierząt można spotkać tu żółwia błotnego czy traszkę zwyczajną, które reprezentują gatunki chronione. Obszar jest bogaty w występowanie ptaków, których naliczono tutaj aż 90 gatunków, wśród nich wiele objętych jest ptasią dyrektywą, należą do nich: dzięcioł zielonosiwy, czarny i pstry średni, jarzębatka, muchołówka białoszyja i dzierzba gąsiorek.

Krajobraz Parku Słowiańskiego kształtowany jest również przez płynącą tam rzekę Bóbr, która na odcinku Zespołu została zaliczona do rzek górskich.

Zespół przyrodniczo-krajobrazowy Potok Sucha
Zespół został wyznaczony uchwałą Nr VII/53/2019 Rady Miejskiej w Szprotawie z dnia 30 kwietnia 2019 r. w sprawie ustanowienia zespołu przyrodniczo - krajobrazowego "Potok Su-cha„ (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego z 2019 r., poz. 1422).
Zgodnie z uchwałą, celem funkcjonowania zespołu jest ochrona szczególnie cennego przełomu potoku o walorach przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych.
Obiekt zajmuje powierzchnię zaledwie 2,87 ha (obejmuje koryto cieku) poza gruntami Nadleśnictwa, ale w ich bezpośrednim sąsiedztwie – ciek wodny płynący przez kompleksy leśne w zarządzie Nadleśnictwa.

Zespół przyrodniczo-krajobrazowy Potok Sucha (fot. T. Figarski)

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

„Chrobry” - Wiosna 2020

15.05.2020 | Michalina Biernat (Nadleśnictwo Szprotawa)

Dąb Chrobry – jeden z najstarszych dębów w Polsce pierwszy raz od ponad 750 lat nie wypuścił liści.

Dąb Chrobry rośnie na terenie Nadleśnictwa Szprotawa w okolicy miejscowości Piotrowice. Szacuje się, że zaczął kiełkować ok. 1250 roku. Dęby słyną z tego, że potrafią przetrwać wiele. Jednak Chrobry doświadczył jeszcze więcej, oprócz tego, że przetrwał wiele wojen, uległ pożarowi. Karygodne zdarzenie, które zgotował drzewu człowiek, miało miejsce prawie 6 lat temu. Nie wiadomo, kto podłożył ogień i po co to zrobił, bo nie można znaleźć żadnej motywacji do tego czynu.

Najmłodsi bardzo często spotykają się w Piotrowicach, aby podziwiać Chrobrego (fot. Krystyna Gałczyńska)

Od tego czasu leśnicy, dzieci z przedszkoli i szkół oraz wielu dorosłych turystów kibicowało drzewu, żeby przetrwało i pokonało straty, których doznało w wyniku pożaru.

Chrobry przed pożarem w pełnej okazałości (fot. Jerzy Wilanowski, archiwum Nadleśnictwa Szprotawa)

Ogień, podłożony w spróchniałym pustym wnętrzu części odziomkowej przeniósł się bardzo szybko na całe drzewo. Chrobry płonął jak pochodnia. Pomimo szybkiej i profesjonalnej akcji gaśniczej (link), opalona została zarówno zewnętrzna strona pnia, jak i jego środkowa część.

Pożar Chrobrego - 18 listopada 2014 r. (archiwum Lasów Państwowych)

Dąb bardzo ucierpiał. Początkowo wypuszczał liście na ¼ konarów. Pozostała część została zniszczona podczas pożaru.

Kroplówka dla Chrobrego - czerwiec 2018 r. (fot. Ewelina Fabiańczyk, RDLP w Zielonej Górze)

Nadleśnictwo Szprotawa podejmowało szereg działań, zwłaszcza w okresie suszy, w celu wzmocnienia kondycji Chrobrego. Dzięki staraniom leśników, m. in. poprzez pobranie zrzezów (ściętych pędów) i rozmnożenie wegetatywne, możliwe było wyhodowanie potomków Chrobrego. W 2019 r. szprotawscy leśnicy, w cieniu znanego w całej Polsce pomnika przyrody, posadzili sześć potomków Dębu Chrobrego. Mamy pewność, że nasze koleje pokolenia będą utrwalać pamięć o tym wspaniałym drzewie.

Potomkowie Chrobrego (fot. Michalina Biernat, Nadleśnictwo Szprotawa)