Wydawca treści
Urządzanie lasu
Kierunkowskaz. Fot. Jerzy Wilanowski
Melioracje. Fot. Jerzy Wilanowski
Melioracje. Fot. Jerzy Wilanowski
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Plan urządzania lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Plany dla Lasów Państwowych wykonują specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak: struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu wykonuje się dokładną inwentaryzację zasobów leśnych i ocenia stan lasu.
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu zawiera m.in.:
-
określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi),
-
opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
-
analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
-
program ochrony przyrody.
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obecny Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Szprotawa obowiązuje na okres od 01.01.2021r. do 31.12.2030r. i można zapoznać się z nim na stronie Biuletynu Informacji Publicznej.
Najnowsze aktualności
![„Naplotkowała sosna, że już się zbliża wiosna.[…] A wiosna przyszło pieszo - Już kwiaty z nią się śpieszą, Już trawy przed nią rosną I szumią: „Witaj wiosno!”. Jan Brzechwa - Przyjście Wiosny](/documents/1226291/0/Wiosna+1.jpg/8e6d02a0-5ffe-d486-49c3-5fac2b3b23c1?t=1711109156614&width=42)
Polecane artykuły
Lasy Nadleśnictwa
Lasy Nadleśnictwa
Lasy Nadleśnictwa. Fot. Jerzy Wilanowski
Piękne lasy Nadleśnictwa. Fot. Jerzy Wilanowski
Bór iglasty. Fot. Jerzy Wilanowski
Rezerwat przyrody "Annabrzeskie Wąwozy". Fot. Jerzy Wilanowski
Krajobraz leśny. Fot. Jerzy Wilanowski
Nadleśnictwo Szprotawa składa się z dwóch obrębów – Szprotawa i Małomice i zarządza w sumie ponad 19 tys. ha powierzchni. Lesistość obszaru wynosi zaledwie 28,2% i jest najniższa w RDLP Zielona Góra. Na lasy Nadleśnictwa składają się lasy gospodarcze, ochronne i rezerwaty.
Ukształtowanie terenu poszczególnych części Nadleśnictwa w większości się od siebie różni. Obszar obejmujący obręb Szprotawa oraz południową część obrębu Małomice posiada słabo urozmaiconą rzeźbę terenu, z kolei północna część obrębu Małomice charakteryzuje się terenami falistymi (morena czołowa), przybierającymi miejscami formę wzgórz.
Budowa geologiczna
Obszar Nadleśnictwa położony jest w zasięgu zlodowacenia Środkowopolskiego w stadiale mazowiecko-podlaskim. Dominują tu utwory geologiczne, pochodzące z okresu Trzeciorzędu i Czwartorzędu, takie jak: piaski i żwiry wodnolodowcowe, piaski i żwiry rzeczne, a także gliny zwałowe spiaszczone. Miejscami na większych powierzchniach występują lokalnie mady rzeczne – gleby powstałe w wyniku materiału naniesionego przez wodę. Większość powierzchni glebowych zajmują gleby bielicowe i rdzawe.
Z budową geologiczną oraz glebami, ściśle związany jest świat roślinny i zwierzęcy, który składa się na paletę przeróżnych ekosystemów.
Rodzaje siedlisk leśnych
Siedliska leśne Nadleśnictwa w większości stanowią lasy mieszane i borowe, a najmniejszą ich część zajmują lasy typu łęgowego oraz olsy. Najpopularniejszym występującym gatunkiem jest sosna, która tworzy ekosystem leśny w ponad 60%. Drugim co do częstości występowania gatunkiem jest dąb, a później olcha.
Rośliny i zwierzęta
Tutejsze lasy bogate są w różne gatunki flory i fauny, niektóre będące pod ścisłą lub częściową ochroną. Wyróżnia się ponad 20 gatunków chronionych roślin i porostów, a wśród nich: wełniankę wąskolistną, łuskiewnik różowy, goryczkę wąskolistna, naparstnicę purpurową, kosaciec żółty, widłak jałowcowaty czy brodaczkę zwyczajną.
Gromada ssaków reprezentowana jest przez: dziki, sarny, jelenie, lisy, jenoty, borsuki, kuny i zające. Lasy Nadleśnictwa Szprotawa obfitują również w cenne gatunki bezkręgowców, z których aż 9 ujętych jest w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Należą do nich: pijawka lekarska, kozioróg dębosz, jelonek rogacz. Pachnica dębowa, żagnica zielona, czerwończyk nieparek - według Księgi są to gatunki niższego zagrożenia. Poza wymienionymi chronionymi zwierzętami, w lasach Nadleśnictwa można spotkać także: pazia królowej, tygrzyka paskowanego, całą gamę biegaczy, a nawet ciołka matowego.
Poza chronionymi bezkręgowcami, występuje tutaj spora liczba płazów i gadów. Z ciekawszych zwierząt odnotowano: jaszczurkę żyworodną, gniewosza plamistego czy rzekotkę drzewną.
Ptaki reprezentowane są przez wiele gatunków rzadkich i zagrożonych: bociana czarnego, łabędzia krzykliwego, łęczaka, sóweczkę, włochatkę i dumę Nadleśnictwa Szprotawa – bielika.
