Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Walory turystyczne
Walory turystyczne
Rezerwat przyrody "Annabrzeskie Wąwozy". Fot. Jerzy Wilanowski
Lasy Nadleśnictwa Szprotawa. Fot. Sebastian Zapolski
Lasy Nadleśnictwa Szprotawa. Fot. Sebastian Zapolski
Lasy Nadleśnictwa Szprotawa. Fot. Sebastian Zapolski
Tablica informacyjna przy dębie "Chrobry"
Jeden z Dębów "Papieskich". Fot. Jerzy Wilanoski
Rezerwaty, stanowiące ostoję dla wielu chronionych gatunków roślin i zwierząt, ponad 750-letni pomnik przyrody, będący najstarszym drzewem w Polsce czy liczne formy ochrony przyrody, które zadziwią każdego entuzjastę natury – to tylko niektóre z walorów przyrodniczych przemawiających za odwiedzeniem terenów należących do Nadleśnictwa Szprotawa.
Nadleśnictwo Szprotawa w swoim zasięgu posiada wiele cennych przyrodniczo i kulturowo form ochrony , które powinien zobaczyć każdy, kto choć w najmniejszym stopniu interesuje się naturą. Warto zaznaczyć, że do wielu miejsc prowadzą wyznaczone szlaki przyrodnicze i ścieżki rowerowe.
Unikatem w skali kraju, który trzeba zobaczyć będąc na terenie Nadleśnictwa Szprotawa jest dąb szypułkowy „Chrobry", którego wiek szacuje się na ponad 750 lat. Ten niesamowity pomnik przyrody rośnie w niedaleko rezerwatu „Buczyna Szprotawska" w Borach Dolnośląskich, w okolicach wsi Piotrowice i swoim okazałym wyglądem wzbudza podziw i zapiera dech w piersiach.
Zobacz ciekawostki dotyczące tego dębu.
Trzeba również wspomnieć o rezerwacie przyrody „Buczyna Szprotawska", będącym największym rezerwatem podlegającym RDLP w Zielonej Górze, zamieszkiwanym przez niezwykle rzadkie zwierzę, jakim jest popielica.
Inne miejsca, które warto odwiedzić to:
- rezerwat przyrody "Annabrzeskie Wąwozy",
- zespół przyrodniczo - krajobrazowy "Park Słowiański"
- Dolinę Bobru, Wzgórza Dalkowskie, Dolinę Brzeźnicy, Dolinę Szprotawki oraz Bory Dolnośląskie, zaliczane do Obszarów chronionego krajobrazu,
- Dolinę Dolnej Kwisy, Buczynę Szprotawsko - Piotrowicką, Borowicę, Małomickie Łęgi, Stawy Przemkowskie i Bory Dolnośląskie, które są obszarami podlegającymi ochronie sieci Natura 2000,
- A ponadto Użytki ekologiczne, takie jak Sowie Bagno, Żurawie Bagno i Łabędzie Stawy.
Teren Nadleśnictwa Szprotawa posiada bardzo dobrze rozwiniętą sieć szlaków rowerowych:
- Czerwony – pomiędzy Przemkowem a Lesznem Górnym,
- Zielony – Przemków – Bytom Odrzański,
- Żółty – Szprotawa – Czerna,
- Niebieski – Przemków – Piotrowice,
- Niebieski im. Gepperta – Szprotawa – Buczek,
- Zielony – Nowa Sól – Żagań (przez Bożnów).
Przez teren Nadleśnictwa przebiegają również liczne szlaki piesze, zaproponowane przez PTTK w Żarach, łączące tematycznie zarówno zwiedzanie ciekawych miejsc ze względu na bogactwo przyrodnicze, jak i związanych z historią tego regionu. Poszczególne szlaki to:
- Szlak północny, Szprotawa – Witków, Siecieborzyce, Długie, Henryków, o długości 50 km,
- Szlak żółty Laubego, Szprotawa – Sucha Dolna – Bobrowice, o długości 17 km,
- Szlak zielony, Żagań – Rudawica – Małomice – Szprotawa, o długości 76,5 km,
- Szlak czerwony, od parkingu, od Szprotawki do rezerwatu „Buczyna Szprotawska" , o długości 1,5 km,
- Szlak granatowy, Leszno Dolne – do rezerwatu „Buczyna Szprotawska", o długości 3 km,
- Szlak czerwony, Śliwnik – stawy Bobrowickie – Bobrowice, o długości 12 km,
- Szlak żółty, Szprotawa – Zielona Góra, o długości 40 km,
- Szlak czarny, Żary – Żagań o długości 21 km.