Wydawca treści Wydawca treści

Hodowla lasu

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.

Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.

Przeczytaj więcej na stronie lasy.gov.pl.

Odnowienia naturalne i sztuczne

Odnowienia dzieli się na sztuczne i naturalne. Sztuczne polegają zazwyczaj na sadzeniu sadzonek lub wysiewaniu nasion przez leśników. W odnowieniach naturalnych – młode pokolenie drzew powstaje samoistnie pod osłoną drzewostanu lub niedaleko od niego. 

Odnawiając las w sposób sztuczny ważne jest, aby powierzchnia była do tego odpowiednio przystosowana. Związane jest to głównie z wymaganiami poszczególnych gatunków, które będą sadzone. Stosuje się więc:

  • Odnowienie pod osłoną drzew, czyli siew lub sadzenie ma miejsce pod drzewostanem, który ma zostać poddany usunięciu,

  • Odnowienie pod osłoną krzewów, mające na celu wykorzystanie ich jako osłony dla wprowadzanych gatunków drzew, wrażliwych na zmieniające się warunki atmosferyczne,

  • Odnowienie na powierzchni otwartej

W 10-leciu 2001-2010 na terenie Nadleśnictwa Szprotawa odnowiono łącznie prawie 1008 ha na powierzchniach otwartych zaś pod osłoną drzewostanu – 276 ha. Naturalnie odnowiły się drzewostany na obszarze 26 ha. 

Pielęgnacja gleby i czyszczenia

W celu zapewnienia lasowi odpowiednich warunków do odnowienia naturalnego, stosuje się pewne działania polegające na przygotowaniu podłoża. Do takich prac należy miedzy innymi spulchnianie gleby pod osłoną drzewostanu w miejscach, gdzie spodziewany jest duży urodzaj nasion, a także rozluźnianie drzew, aby doprowadzać do nich odpowiednią ilość światła.

W 10-leciu 2001-2010 w Nadleśnictwie Szprotawa poddano pielęgnacji łącznie 1826,19 ha gleby. Dokonano również cięć pielęgnacyjnych, określanych jako „czyszczenie wczesne" – w okresie uprawy oraz „czyszczenie późne" – w okresie młodnika. Czyszczenie wczesne w nowo zakładanych uprawach wykonano na ponad 1552 ha, zaś czyszczenie późne – na ponad 1571 ha. Plan Urządzania Lasu na lata 2011-2020 przewiduje wykonanie zadań o porównywalnej wielkości.

Nasiennictwo i selekcja

Z hodowlą lasu wiąże się również selekcja drzew, czyli wybór drzewostanów lub pojedynczych drzew o najlepszych cechach jakościowych, zdrowotnych i przyrostowych.

W Nadleśnictwie Szprotawa podstawową bazą pozyskania  nasion do zakładania upraw są gospodarcze drzewostany nasienne. Według stanu na początek 2013 roku, zajmują one powierzchnię 192,64 ha. Główną bazę nasienną stanowią drzewostany sosnowe i dębowe.

Szkółka leśna

Na terenie Nadleśnictwa Szprotawa znajduje się również szkółka leśna o powierzchni 9,71 ha, na której prowadzi się uprawę sadzonek drzew i krzewów do około 20 gatunków. Większość z nich to podstawowe gatunki lasotwórcze, takie jak: sosna, dąb, buk, modrzew i olsza czarna.

Produkuje się tutaj średnio ok. 1,2 milionów sadzonek, a uprawa realizowana jest zarówno na potrzeby własne Nadleśnictwa, jak i dla mieszkańców regionu do zalesienia gruntów porolnych w ramach Krajowego Programu Zwiększania Lesistości Kraju.

Zasady hodowli lasu.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Budowa urządzeń retencyjnych małej retencji wodnej w zlewni rzeki Rudy

Budowa urządzeń retencyjnych małej retencji wodnej w zlewni rzeki Rudy

Nadleśnictwo Szprotawa, podobnie jak liczne Nadleśnictwa w całej Polsce, uczestniczy w projekcie pn.: „Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych”.


Fot. Mariusz Swędrak - Fotografia Przyrodnicza

Głównym celem Projektu jest przystosowanie ekosystemów leśnych do zmieniających się warunków klimatycznych i zwiększenie ich odporności na negatywne skutki zjawisk naturalnych takich jak: susze, podtopienia czy pożary. Powyższy cel zostanie osiągnięty przede wszystkim przez znaczne zwiększenie retencji wodnej. Zadania realizowane  w ramach Projektu poza efektami przyrodniczymi przyczyniają się do zwiększenia atrakcyjności turystycznej terenów leśnych.

Na obszarze Nadleśnictwa Szprotawa w ramach Projektu realizowane jest zadanie pn.: „Budowa urządzeń  retencyjnych małej retencji wodnej w zlewni rzeki Rudy”. Po przebrnięciu przez część administracyjną postępowania, w grudniu 2019 roku zostały podpisane umowy z Wykonawcami robót budowlanych. Ze względu na obostrzenia określone w Decyzji Środowiskowej czas na wykonanie prac w terenie był mocno ograniczony, jednak udało się pomyślnie zakończyć dwa, z trzech zaplanowanych etapów inwestycji.
W wyniku już przeprowadzonych prac powstały, lub zostały odtworzone:
- 27 przepustów

- 29 przepustów z piętrzeniem

- 10 zastawek

- 28 km rowów melioracyjnych

- 2 mnichy stawowe

- 853 m umocnienia i uszczelnienia grobli.


Fot.
Mariusz Swędrak - Fotografia Przyrodnicza

Pomimo, że znaczna część prac dotyczyła rowów melioracyjnych i usytuowanych na nich obiektów budowlanych (przepusty, zastawki, progi) to najbardziej widoczny efekt inwestycji stanowią Stawy Bobrowickie. Po raz pierwszy od wielu lat na wszystkich 6 stawach pojawiło się lustro wody. Szacowana łączna objętość zalewu Stawów Bobrowickich wynosi 278 700 m3, przy powierzchni 30,3 ha. Istotny wpływ na pozytywny zasięg oddziaływania całego przedsięwzięcia ma również retencja gruntowa i korytowa. Łączną objętość wody możliwej do retencjonowania powierzchniowo w obszarze objętym przedsięwzięciem oszacowano na ok. 324 tyś m3.  Wraz z powrotem wody  można zaobserwować wzmożoną aktywność ptactwa wodnego oraz zostały odtworzone cenne ekosystemy.


Fot. Paweł Pawelec – archiwum prywatne.

Koszt pierwszych dwóch etapów wyniósł 3 161 959 zł, z czego 2 418 898 zł stanowiło dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej. W 2021r. planowane jest wykonanie robót dla ostatniego zadania o wartości około 2 mln złotych.

 

Tekst i opracowanie: Robert Łosiński