Asset Publisher Asset Publisher

Natura 2000 Areas

The purpose of European network of "Natura 2000" protected areas is to prevent the dying out of endangered plant and animal species as well as to protect biological diversity in Europe. All Community member states must implement the network.

Szprotawa Forest District includes six habitat areas being part of "NATURA 2000" network, including two bird habitat areas and four special areas of habitats protection.

"NATURA 2000" areas are:

  • Dolina Dolnej Kwisy (Lower Kwisa Valley) – the valley is included in the Habitats Directive and covers the area of over 5972 ha, including 115 ha within Szprotawa Forest District. The area covers Kwisa Valley from Zebrzydowa to the river mouth (Kwisa falls into Bóbr). It is a habitat for such rare species as Ophiogomphus Cecilia, Large White-faced Darter, Large Copper, Lucanus Cervus and Great Capricorn Beetle.
  •  Buczyna Szprotawsko–Piotrowicka (Szprotawsko-Piotrowicka Beech Wood) – it is included on the list of areas of habitats protection. It covers the area of over 1423 ha and constitutes a borderland position of fertile Sudeten beech wood. The area includes 6 types of habitat being natural environment for many valuable plant and animal species. Biogeographical continental region includes the area of "Buczyna Szprotawska" Nature Reserve and part of Przemkowski Landscape Park. The most common rare plant found in this area is Common Sundew and animals – Badger and Otter. 

White-tailed Eagle's nest. By Jerzy Wilanowski

  • Borowina (Peloid) – it covers the area of more than 512 ha and is located in Żagań district, in Szprotawa commune. The area includes a complex of well-preserved temperate deciduous forests and meadows located between Szprotawa and Kożuchów. The area is a habitat for rare invertebrate, including such species as: Scarce Fritillary, Large Copper and Hermit Beetle. The area includes the following tree stands: Oak tree stands with Birch, riparian forests, willow thickets and oak, elm and ash riparian forests.
  • Małomickie Łęgi (Małomickie Riparian Forests) – it covers the area of 993 ha, including 565.54 ha within Szprotawa Forest District. The forests cover the valley of middle course of Bóbr from the town of Szprotawa to the south-eastern border of the town of Żagań. Forests cover 73% of the entire area and include mainly broadleaf and mixed forest stands. The area is of key importance for continuity of the river valley wildlife corridor along with numerous biocoenoses of Middle European temperate deciduous forest. 
  • Stawy Przemkowskie (Przemkowskie Ponds) – it covers the area of over 4605 ha, including only 18.67 ha within Szprotawa Forest District. The area is a bird sanctuary. It includes two pond complexes with fragments of ash and alder riparian forests growing in their vicinity and wet meadows with willow thickets. 

Mute Swan. By Sebastian Zapolski.

  • Bory Dolnośląskie (Lower Silesian Wilderness) – it is an area of special bird protection covering in total 26 223 ha and located between Żarskie Hills and Dalkowskie Hills in the north and Izerskie Foothills in the south.

Lower Silesian Wilderness is one of the largest compact forest complexes in Poland.

The Wilderness is located in Odra river basin but Bóbr is the major river in this area. The area is dominated by poor, sandy coniferous habitats. Pine is the most common tree species but there are also Oaks, Birches, Beeches, Firs and Spruces growing in the area. Some more fertile areas make habitats for mixed coniferous forests and fragments of broadleaf forests – Beech woods and temperate deciduous forests. The Wilderness is the most important habitat for White-tailed Eagle, Black Grouse and Western Capercaillie in the south-west of Poland. The area is also confirmed as habitat of the largest population of Boreal Owl and Eurasian Pygmy Owl among all bird sanctuaries in Poland.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Leśnicy i strażacy apelują o niewypalanie traw

Leśnicy i strażacy apelują o niewypalanie traw

Po raz kolejny Lasy Państwowe włączyły się w kampanię społeczną „Stop pożarom traw” prowadzoną przez Komendę Główną Państwowej Straży Pożarnej. Przełom zimy i wiosny należy do jednych z najbardziej niebezpiecznych w ciągu roku.

W 2020 r., jak wynika z danych Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, odnotowano 128 754 pożarów, wśród których były 41 713 pożary traw na łąkach i nieużytkach rolnych, co stanowiło ok. ponad 36 proc. wszystkich pożarów w Polsce.

Strona kampanii społecznej „Stop pożarom traw”Najczęściej do pożarów traw dochodzi na przełomie marca i kwietnia. Z danych Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej wynika, że w 2020 r. w tym okresie doszło do ok. 67 proc. wszystkich pożarów traw.

Należy podkreślić, że pożar nieużytków to nie tylko straty dla przyrody, ale stanowią one także zagrożenie dla ludzi. W ubiegłym roku podczas takich pożarów rannych zostało 54 osoby, natomiast w 2019 r. było 10 ofiar śmiertelnych oraz 140 rannych.

Wbrew obiegowej opinii pożar łąki nie użyźni gleby, a wręcz odwrotnie – wyjałowi ją. Cenne rośliny wyginą, a najszybciej odrosną chwasty. Zdaniem naukowców, wypalanie traw to najgorszy sposób przygotowania łąki do wegetacji.

Gleba się wyjaławia, gdyż zostaje wstrzymany rozkład resztek roślinnych, ulega zahamowaniu asymilacja azotu z powietrza. Od palącego się poszycia gleby, może zapalić się również podziemna warstwa torfu. Pożar torfu jest wyjątkowo trudny do ugaszenia, zdarza się, że trwa nawet kilka miesięcy. Ponadto łąka po pożarze regeneruje się przez kilka lat, natomiast odtworzenie pokładów torfu wymaga wielu wieków.

Pożary traw powodują spustoszenie dla flory i fauny. Niszczone są miejsca lęgowe wielu gatunków gnieżdżących się na ziemi i w krzewach. Palą się również gniazda już zasiedlone, a zatem z jajkami lub pisklętami, np. tak lubianych przez nas wszystkich skowronków. Dym uniemożliwia pszczołom i trzmielom oblatywanie łąk. Owady giną w płomieniach, co powoduje zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, a w konsekwencji obniżenie plonów roślin.

Giną zwierzęta domowe, które przypadkowo znajdą się w zasięgu pożaru (tracą orientację w dymie, ulegają zaczadzeniu). Dotyczy to również dużych zwierząt leśnych, takich jak sarny, jelenie czy dziki. Płomienie niszczą miejsca bytowania zwierzyny łownej, m.in. bażantów, kuropatw, zajęcy, a nawet saren.

W płomieniach lub na skutek podwyższonej temperatury ginie wiele pożytecznych zwierząt kręgowych: płazy (żaby, ropuchy, jaszczurki), ssaki (krety ryjówki, jeże, zające, lisy, borsuki, kuny, nornice, badylarki, ryjówki i inne drobne gryzonie).

Przy wypalaniu giną mrówki. Jedna ich kolonia może zniszczyć do 4 mln szkodliwych owadów rocznie. Mrówki zjadając resztki roślinne i zwierzęce ułatwiają rozkład masy organicznej oraz wzbogacają warstwę próchnicy, „przewietrzają” glebę. Podobnymi sprzymierzeńcami w walce ze szkodnikami są biedronki, zjadające mszyce.

Ogień uśmierca wiele pożytecznych zwierząt bezkręgowych, m.in. dżdżownice (które mają pozytywny wpływ na strukturę gleby i jej właściwości), pająki, wije, owady (drapieżne i pasożytnicze). Pożary traw niszczą rodzimą faunę i florę!

Więcej o pożarach w lasach w ciągu ostatniej dekady.Niestety, zdarza się, że ogień z łąk przenosi się na pobliskie lasy. Niszcząc młode drzewa, a te dojrzałe i starodrzewy poważnie uszkadzając. Każdego roku dochodzi do kilkunastu tego typu pożarów. Coraz cieplejsze i suchsze wiosny powodują, że to potencjalne niebezpieczeństwo coraz bardziej przekłada się na realne.

Pożary traw z uwagi na ich charakter i zazwyczaj duże rozmiary, angażują dużą liczbę strażaków. Strażacy, zaangażowani w gaszenie pożarów traw nieużytków, w tym samym czasie mogą być potrzebni w innym miejscu.

Wypalanie traw jest zabronione! Grożą za to wysokie kary, nawet do 5 tys. zł, a w przypadkach, kiedy zagrożone jest mienie lub życie – od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności. Za wypalanie traw grożą, oprócz kar nakładanych np. przez policję czy prokuraturę, także dotkliwe kary finansowe nakładane przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w postaci zmniejszenia od 5 do 25 proc., a w skrajnych przypadkach nawet odebrania, należnej wysokości wszystkich rodzajów dopłat bezpośrednich za dany rok.

Warto przypomnieć, że leśnicy już rozpoczęli dyżury w Punktach Alarmowo-Dyspozycyjnych. To właśnie tam monitorowane jest zagrożenie pożarowe, wilgotność ściółki, a dyżurujący koordynuje również prace służb przeciwpożarowych jednostki. Na szczęście w tym roku na przełomie zimy i wiosny nie odnotowano dużej liczby pożarów lasów. O tej porze w 2020 r. od początku roku odnotowano 125 pożary lasów. Natomiast w lasach będących w zarządzie Lasów Państwowych pożary gaszono 31 razy.

Od lat na ochronę przeciwpożarową Lasy Państwowe wydają ok. 100 mln zł. Na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Zielonej Górze, w minionym roku lasy płonęły 352 razy i ogółem spłonęło prawie 31 ha powierzchni leśnej oraz 160 m3 drewna, a koszt zabiegów ratowniczych wyniósł 1,592 mln złotych. Natomiast od początku roku 2021, na terenie zielonogórskie dyrekcji, wystąpiło 16 pożarów lasu, w wyniku czego płomień strawił niemal 3 hektary leśnych ostępów.

Niestety, nadal głównymi przyczynami powstawania pożarów lasu są podpalenia. Średnio każdego roku aż 40 proc. pożarów zostało wywołanych przez ludzi.

Warto nadmienić, że Lasy Państwowe od wielu lat rozbudowują system przeciwpożarowy. Na terenie nadleśnictw w całym kraju znajdują się punkty obserwacyjne, czyli wieże. Stamtąd, osoba dyżurująca z góry widzi lasy danego nadleśnictwa. W chwili, kiedy widzi zagrożenie, ustala dokładne namiary miejsca i przekazuje informację do odpowiednich służb.

Na terenie lasów znajduje się ponad 660 takich wież obserwacyjnych, większość to konstrukcje metalowe, natomiast 257 wież to telewizyjne punkty obserwacyjne.

Mapa zagrożenia pożarowego w lasachTakie leśne bocianie gniazda umożliwiają szybkie wykrycie zagrożenia. Średnio, każdego roku dzięki takim punktom obserwacyjnym zostaje wykrytych ponad pół tysiąca pożarów.

Należy podkreślić, że system przeciwpożarowy, który istnieje w Lasach, został pozytywnie oceniony przez Najwyższą Izbę Kontroli. Lasy państwowe, jak zauważyli kontrolerzy, są objęte skutecznym monitoringiem wykorzystującym wieże obserwacyjne, patrole naziemne i lotnicze. Sieć pasów przeciwpożarowych i dróg pożarowych w lasach, zbiorniki przeciwpożarowe i własna flota lekkich samochodów gaśniczych sprawiają, że w lasach zarządzanych przez LP większość pożarów udaje się stłumić w zarodku.