Aktualności Aktualności

Powrót

Mała retencja

Mała retencja

W grudniu 2021 roku Nadleśnictwo Szprotawa zakończyło ostatnie prace związane z realizacją zadań w ramach projektu pn.: „Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych”.

„Budowa urządzeń  retencyjnych małej retencji wodnej w zlewni rzeki Rudy”, bo pod taką nazwą były wykonywane prace na terenie naszego nadleśnictwa, było podzielone na 3 osobne etapy. Prace budowlane miały miejsce w latach 2019-2021, jednak sam zamysł oraz pierwsze dokumentacje powstały ponad dekadę wcześniej.
 


Plan orientacyjny zadanie I, II i III

Inwestycja swym zakresem objęła w większości leśnictwo Śliwnik oraz fragment leśnictwa Leszno Górne, więc tereny bardzo popularne wśród mieszkańców Szprotawy oraz okolic. Jest to teren przez który przebiega tzw. „Pętla Bobrowicka”, stanowiąca popularny szlak turystyczny oraz znajdują się tu „Stawy Bobrowickie”, czyli kompleks 6  śródleśnych stawów paciorkowych. Uznanie walorów przyrodniczych stawów znalazło odzwierciedlenie poprzez objęcie ich ochronie obszarowej w formie dwóch użytków ekologicznych („Łabędzie Stawy” oraz „Żurawie Bagno”), czyli terenów mających szczególne znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej.


Fot. Robert Łosiński, Użytek ekologoczny "Łabędzie stawy".

Głównym celem prowadzonych prac była poprawa stosunków wodnych poprzez spowolnienie jej odpływu. W wyniku przeprowadzonych prac wykonano:

  • 61 przepustów z piętrzeniem,
  • 15 zastawek,
  • 37 progów piętrzących,
  • 2 mnichy stawowe.

Dodatkowo pracami objęto rowy melioracyjne na długości ponad 43 km.

Wiosną bieżącego roku na wszystkich 6 stawach ukazało się lustro wody. W pełni osiągnięto założony poziom retencji zbiornikowej. Przy obiektach piętrzących zlokalizowanych na rowach melioracyjnych również można było zaobserwować „cofkę”, czyli podwyższenie poziomu wody postępujące w górę cieku.


Fot. Robert Łosiński

O tej porze roku, w latach poprzedzających inwestycję, przeważnie daremnie było szukać wody w tych okolicach. Stawy utraciły swój charakter i przez znaczny okres pozostawały suche. Wynikało to ze złego stanu technicznego istniejących urządzeń piętrzących oraz znacznego zamulenia rowów melioracyjnych. W chwili obecnej, mimo przedłużającej się suszy i panujących upałów, na Stawach Bobrowickich wciąż utrzymuje się lustro wody. Ilość zgromadzonej wody uległa znacznemu zmniejszeniu, lecz właśnie w momentach jej niedoboru jest ona szczególnie cenna i nawet niewielkie ilości są cenniejsze niż pełne stawy, gdy wokół jej nie brakuje.